แตกระแหง

adj. cracked

def.:

แตกเป็นร่องๆ

related: broken, split sample:

ลุงคำเดิมดุ่มๆ ด้วยตีนเปล่าออกจากศาล ลัดทุ่งนาแตกระแหง ไต่สะพานข้ามลำธารแห้งขอดตัดแนวป่าไป